Manisa çeşmelerini araştırırken, bunların günümüzdeki durumunu merak ettim. Hüseyin Köroğlu vasıtasıyla iki kişiye ulaştım; ilki Büyükşehir Belediyesi Su İşleri müdürü Erdal Nohutçu, şehir içinde halen 90 küsur akar çeşme olduğunu söyledi. İkinci şahıs Hacı Sadullah (Bulgulu). Manisa çeşmeleri ve yayla sularını en iyi bile kimse. Yayla ve kaynak sularının değerlendirilmesi, bunların depolarda toplanması, suyollarının bakımıyla birebir meşgul oluyor. Sadullah amcanın dükkanını önceden öğrenmiştim. Telefonla randevu aldım, yaklaştığımda, halden yeni getirdiği şahane üzümleri tezgaha yerleştirmekle meşguldü. 72 yaşında dinç, güler yüzlü, konuşkan, yüzü nurlu bir hizmet ve halk adamı. Manisa’nın su alt yapısını iyi biliyor. Zaten çoğu sokaklara su boruları onun marifetiyle döşenmiş. Bunlar yayla sularına ait şebekedir, konunun uzmanı da Hacı Sadullah’tır. Buna göre Manisa’da iki ayrı su şebekesi bulunuyor. Biri evlere su veren şebeke, ikincisi çeşmelere su veren yayla suyu şebekesi. Laleli semti hariç, sokak çeşmelerinin tamamına yakını yayla suyuna bağlıdır. Erdal Nohutçu’nun ifadesine göre yayla suyu depoları da belediye tarafından kontrol edilmekte gerekince tahil ve klorlama işlemi yapılmaktadır.
Hizmet eri
Sadullah amca, fisebilillah hizmet eden, külfetsiz biri olduğu için, Belediye görevlileri onunla teşrik-i mesai ediyorlar. Mütevazi ve mahviyet sahibi bir insan, bu satırları yazma konusunda iznini zorla aldım sayılır. Yaptırdığı çeşmelerden hiçbirine isminin yazılmasını kabul etmemiş. Onu Manisa’da herkes tanıyor. Su hayrı yapmak isteyen kendisini buluyor, boruların alınmasında ve gerekli masrafların karşılanmasında katkıda bulunuyor. Yetmediği yerde kendisi devreye giriyor. “Maddi durumum iyi, kimseye muhtaç değilim, ihtiyaç halinde üçe beşe bakmamak gerekir” diyor. İyi bir mevkide, iş yapan bir bakkal dükkanı var. Manisa’da herhangi bir yerde çeşme yaptırmak isteyen Sadullah amcayı buluyor, onun rehberliğinde uygun yere çeşme yapılıyor. Kendisi yıl içinde su rejimine göre çeşmelerin akışını da denetliyor.
Suyolcu
Hacı Sadullah bu konuda dedesini takip etmiş. Kadir Keskin’in “Manisa’da İz Bırakanlar” kitabından öğrendiğimize dede M. Ali Suyolcu Çanakkale gazisi olup Yunan işgali sırasında direniş gösterdiği için hapse atılır. Bir süre sonra bazı çeşmeler kurumaya başlar. Yunanlı komutan bu işin çözülmesini ister. Konuyu en iyi bilen Mehmet Ali’nin hapiste olduğunu söylerler. Komutan emir verir serbest bırakılır, su akışını düzene sokar. Soyadı kanunu çıkınca “Suyolcu” adını verirler. M. Ali Suyolcu ömür boyunca çeşmeler ve suyollarıyla ilgilendi. Bunun için belediyeden veya başka yerden maaş almadı. Çiftçilikle uğraşır, işinden artan zamanlarını su çıkarmakla ve çeşmelerin bakımıyla geçirirdi.
Bir yanıt bırakın